در زمینه هنر بافت پارچه، باید قرون نهم و دهم هجری را عصر طلایی این هنر نامید. در این دوره شهرهای بسیاری به بافت خاص یك پارچه شهرت داشتند. برای نمونه اصفهان مركز تولید پارچه های زربافت و قلمكار بود، یا در كاشان انواع پارچه های مخمل و ابریشم بافته می شد. گفته می شود تنها در یكی از حومه های شهركاشان به نام هارون، هزار نفر كارگر ابریشم باف مشغول كار بوده اند. از مشخصه های پارچه های این دوره می توان به همكاری نزدیك نقاشان و نساجان اشاره كرد. در واقع بسیاری از طراحان پارچه از نقاشان به نام روزگار بودند. پارچه ای در موزه دوران اسلامی موزه ملی نگهداری می شود كه نقش آن به سبك اصفهان است و متقن بر این ادعا.
در این دوره همچنین زری بافی كه پیشینه ای كهن در بافت پارچه دارد، از نظر نقش و نگار به اوج زیبایی خود می رسد. در دوران قاجار هم سیر پیشرفت بافت پارچه را شاهد هستیم، البته نه در حد و اندازه عصر صفوی و تیموری. اما از همین دوران است كه ورود پارچه های خارجی رونق می گیرد، فاستونی و ساتن از جمله پارچه هایی هستند كه استفاده از آنها در این برهه متداول می شود حتی معروف است امیركبیر در زمان صدارت خود خرید پارچه های خارجی را تقبیح كرده و از مردم می خواهد از پارچه های داخلی استفاده كنند، از همین رو پارچه ترمه ای كه در آن زمان بافته می شده، به شال امیری معروف می شود و… شاید به جرات بتوان شروع سیر قهقرایی بافت پارچه در ایران را ورود اجناس خارجی در عصر پهلوی مربوط دانست.
پارچه تنظیف از جمله پارچه هایی می باشد که بسیار پر کاربرد بوده و برای تمامی مصارف مفید می باشد و اگر بخواهیم به کاربردهای آن اشاره نماییم می توان به موارد زیر اشاره نمود :
در گلخانه ها از پارچه تنظیف برای پک کردن کود ورمی کپوست و تولید جوانه های ارگانیک استفاده می شود.
لوله ها و موتورخانه ها را می توان عایق بندی کرد.
جهت تمیز کاری آسان و سریع ساختمان مورد استفاده می باشد.
نوع پنبه ای پارچه تنظیف به دلیل قدرت جذب بالای رطوبت و روغن باری تمیز کاری در رستوران ها و فست فود ها و دیگر مصارف بهداشتی و صنعتی بسیار مفید می باشد.
نوع رنگ شده پارچه تنظیف برای دتسمال سفره، مصارف پزشکی و بهداشتی بسیار مورد استفاده می باشد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.